Γράμμα χωρίς παραλήπτη!

Γράμμα, πατροπαράδοτος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων που έχουν ανάγκη να πουν πράγματα,να ανταλλάξουν πληροφορίες ή να αισθανθούν κοντά. 
Τα τελευταία χρόνια έχει αντικατασταθεί με το ηλεκτρονικό γράμμα (e-mail) χωρίς να παρεμβάλλονται ταχυδρομεία, φάκελοι και γραμματόσημα. 
Μετατράπηκε σε ψυχρή δακτυλογράφηση σε ένα μαύρο σκονισμένο πληκτρολόγιο και τον ρόλο της σφραγίδας πήρε το αριστερό κλικ που πατάει την αποστολή.

Η διαδικασία θύμιζε ιεροτελεστία με συγκεκριμένα συγκινησιακά στάδια. 
Αρχικά έπρεπε να διαλέξεις χαρτί, πολύ σημαντικό για να αντιπροσωπεύει αυτό που νιώθεις για τον παραλήπτη. 
Επόμενο βήμα, η προσφώνηση! 
Αγαπητέ Κύριε, (σκέτο) Κύριε, Αγαπημένη μου φίλη, Αγαπημένε μου, Αγάπη μου. 
Πως να βρεις τον τρόπο να προσφωνήσεις έναν άνθρωπο που ίσως σημαίνει πολλά για 'σένα! 
Που του στέλνεις ένα γράμμα προς ένδειξη της αγάπης σου και αναγκάζεσαι να περιοριστείς σε μια προσφώνηση ενώ κανονικά θα ήθελες όλο το γράμμα για να τον προσφωνείς με όλα τα γλυκά λόγια που έχεις στο μυαλό σου. 
Συνεχίζεις, γράφεις το γράμμα αργά , προσεκτικά, σχεδόν με ευλάβεια, να μην κάνεις λάθος. 
Τελειώνεις, είπες όσα ήθελες να πεις, αποτύπωσες την ψυχή σου σε ένα κομμάτι χαρτί.
Μερικές φορές είναι τόσα πολλά αυτά που θέλουμε να πούμε, αυτά που νιώθουμε και επειδή δεν έχουμε ίσως το θάρρος να τα πούμε, τα γράφουμε. 

Αλλά υπάρχουν και φορές που ενώ τα γράφουμε για ανθρώπους που είναι ακόμα στο μυαλό μας θέλοντας να ξορκίσουμε την σκέψη τους, δεν τα στέλνουμε ποτέ! 
Όλα αυτά τα γράμματα που ποτέ δεν έφτασαν στον παραλήπτη τους, γράφουν τις πιο κρυφές αλήθειες. 
Τα πιο μεγάλα αισθήματα κρύβονται πίσω από το γραμματόσημο που ποτέ δεν θα κολλήσουμε πάνω τους.
 Άνθρωποι που ακόμα υπάρχουν στην καρδία μας και ας μην υπάρχουν στην ζωή μας γίνονται παραλήπτες σε ένα γράμμα που ποτέ δεν θα λάβουν.
Διπλώνεις το γράμμα, το βάζεις με προσοχή μέσα στο φάκελο με ένα αίσθημα ανακούφισης, τον κλείνεις και το βάζεις στο τελευταίο συρτάρι, μαζί με τα υπόλοιπα γράμματα που ποτέ δεν έστειλες. 
Από την στιγμή που μπήκε στο συρτάρι είναι σαν να έφυγε.

Έφυγε, δεν είναι πια δικό σου, όπως και ο παραλήπτης, έφυγε δεν είναι πια δικός σου!


Πρώτη δημοσίευση στο @UP Περιοδική Έκδοση του Πανεπιστημίου Πατρών,
2η περίοδος-τεύχος30-Ιανουάριος 2017 από Φιωτάκη Ευτυχία